Eθιμοτυπική επίσκεψη σε Φυλάκιο της 95 Α.Δ.Τ.Ε

Το πρωί της Δευτέρας 30 Δεκεμβρίου αντιπροσωπεία του Δ.Σ του Σ.Ε.Α.Ν. Δωδεκανήσου πραγματοποίησε εθιμοτυπική επίσκεψη σε Φυλάκιο της 95 Α.Δ.Τ.Ε στο χωριό Λάερμα προκειμένου να επιδώσουν δώρα εκ μέρους όλων των Εφέδρων Αξιωματικών και να ανταλλάξουν ευχές με το προσωπικό του Φυλακίου . Η επίσκεψη έγινε σε φιλικό κλίμα και δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσουν οι κληρωτοί οπλίτες του φυλακίου και τα μόνιμα στελέχη , το έμπρακτο ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας για τον Στρατό , τμήμα της οποίας αποτελούν και τα μέλη του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Νομού Δωδεκανήσου .

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

ΗΜΕΡΑ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ 2019

ΠΑΝΥΓΗΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

ΗΜΕΡΑ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ 2019

Αξιότιμοι Συνάδελφοι,

 

Την 21η Νοεμβρίου ημέρα που ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός εορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου, το Ελληνικό Έθνος τιμά με ευλαβική μνήμη τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.

Στη μακραίωνη ιστορία του Ελληνισμού ο αγώνας για την ελευθερία της πατρίδας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη Θρησκεία  αναδεικνύοντας έτσι τη διαχρονική σύζευξη Πολιτείας και Εκκλησίας, Ελληνικού Λαού και της Ορθοδοξίας.

Αυτή η παράδοση και πίστη του Λαού μας καθιέρωσε και ως προστάτιδα των Ενόπλων Δυνάμεων την Υπεραγία Θεοτόκο και Υπέρμαχο Στρατηγό την Παναγία.

Υπό τη σκέπη Της , οι Ένοπλες Δυνάμεις με ΑΝΔΡΕΙΑ και ΘΑΡΡΟΣ , υπερασπίζοντας Ιερά και Όσια μέχρι τελευταίας ρανίδας αίματος, έγραψαν λαμπρές σελίδες Ελληνικής Ιστορίας και Δόξας.

Η σκέψη μας σήμερα με ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη και θαυμασμό στρέφεται στους υπερασπιστές των ιδανικών της Ελευθερίας , της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας πού έπεσαν στα πεδία των μαχών υψώνοντας σύμβολα γνήσιου πατριωτισμού και αυτοθυσίας.

Αλλά και στο μέλλον, εάν κληθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις να υπερασπιστούν την Πατρίδα, η Μεγάλη Χάρη της Θεομήτορος θα είναι  οδηγός για την ακεραιότητα του λαού και των εδαφών της.

Η Ιστορία, μας διδάσκει ότι η Πολεμική Αρετή των Ελλήνων είναι συνυφασμένη   με την εμφάνιση της Ελληνικής Φυλής.

Κληροδοτημένη από τους Αρχαίους προγόνους μας είναι έκφραση της κύριας αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος, με τρείς λέξεις του Ομήρου  « Αμύνεσθε περί πατρις «

Η περιφρούρηση της Ελευθερίας της Πατρίδας παραμένει και στην εποχή μας ως ο κύριος σκοπός των Ενόπλων Δυνάμεων.

Τη μεγάλη και Λαμπρή τούτη μέρα οι Έλληνες έρχονται να θυμηθούν τους ηρωικούς αιματοβαμμένους αγώνες του παρελθόντος των προγόνων μας αποτίοντας ένα ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης σε αυτούς χάρη των οποίων μπορούν σήμερα να είναι ελεύθεροι.

Είναι άξιοι τιμής και μνήμης όπως λέγει ο Περικλής στο επιτάφιο :

« Την χώραν ελευθέραν δι αρετήν παρέδωσαν και μαχόμενοι ετελεύτησαν δικαιούντες μη αφαιρεθήναι αυτήν «

Ακολουθώντας το παράδειγμα των Μαραθωνομάχων, των  Σαλαμινομάχων, το Μολών Λαβέ του Λεωνίδα, του Κων.Παλαιολόγου και των υπερασπιστών της Βασιλεύουσας, των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, του Κολοκοτρώνη , του Διάκο, του Παπαφλέσσα, του Μιαούλη, του Κανάρη και τόσων άλλων. Του Παύλου Μελά ,των Μακεδονομάχων, των Πολεμιστών στα Βαλκάνια , στο Α Παγκόσμιο Πόλεμο, των αγώνων στη Μικρά Ασία  για τη προσπάθεια διατήρησης του Ελληνισμού.

Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου και ενώ όλα τα κράτη παραδίδονταν το ένα μετά το άλλο, η ΕΛΛΑΔΑ βροντοφώναξε για άλλη μια φορά ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ , το ΟΧΙ του 40 γράφοντας νέες σελίδες Ηρωισμού και Δόξας.

Όπου μέσα στη στυφή μυρωδιά του μπαρουτιού και την απόλυτη σιγή που προηγείται από τον ήχο της σάλπιγγας , είναι αμέτρητοι αυτοί  που είδαν μία καστανή γυναίκα με ήρεμα χαρακτηριστικά και γλυκύτατα μάτια να τους οδηγεί στις τρομερές αντεπιθέσεις.

« Είδαμε τη Παναγία να μας οδηγεί , έγραφαν οι φαντάροι από το μέτωπο στα προσφιλή τους πρόσωπα»

Η Προστάτιδα των Ενόπλων Δυνάμεων , η Παναγία μας .

Σκέπη Προστασίας στους Εθνικούς Αγώνες.

Με την Ευχή Της αποχαιρετούσαν πάντοτε, μανάδες, σύζυγοι, κόρες, τους δικούς τους που αναχωρούσαν για το Μέτωπο.

Αλλά και στο Βυζάντιο, πριν αντιμετωπίσουν τους εχθρούς στα τείχη της Βασιλεύουσας προσέτρεχαν στην ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ και κατόπιν ευχαριστώντας για τη σωτηρία ανέπεμπαν πάλι με Ύμνους προς την « Υπέρμαχο Στρατηγό «

Τιμούμε τον Άγνωστο Στρατιώτη στα πεδία των μαχών από την Αρχαιότητα και ακόμα τους Νεκρούς των Ενόπλων Δυνάμεων κατά την Ειρηνική Περίοδο των τελευταίων δεκαετιών.

Τιμούμε επίσης όλα τα στελέχη και τους στρατεύσιμους , που διασφαλίζουν σήμερα τα σύνορα και τα συμφέροντα της χώρας σε  Ξηρά , Θάλασσα , Αέρα σε συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες κ’ αντίξοες. Η αγάπη του Ελληνικού Λαού προς όλους είναι μεγάλη τους θαυμάζει τους σέβεται και τους εμπιστεύεται.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας φέρουν μία ιδιαίτερα βαριά Ιστορική κληρονομιά και το γνωρίζουν.

Μία βαρύτατη κληρονομιά , αξιοζήλευτη που θέτει αξιώσεις στους σημερινούς συνεχιστές να τιμήσουν την Ιστορία και τις Θυσίες των προγόνων.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας ήταν και παραμένουν το πλέον υγιές και οργανωμένο σύνολο της Ελληνικής Κοινωνίας και της κρατικής δομής. Εγγυητές της Ασφάλειας, των συμφερόντων της  χώρας, αλλά ουσιαστικό και ακαταμάχητο επιχείρημα της Εθνικής Πολιτικής.

Η Μεγαλόχαρη, μας προστάτευσε  αρκετές φορές από κινδύνους και συνεχίζει μέχρι σήμερα να στέκεται αρωγός και Υπερασπιστής της Ελληνικής Χριστιανοσύνης.

Κατά τον ίδιο τρόπο και οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις των σύγχρονων οπλικών συστημάτων, της αποτελεσματικής δομής και οργάνωσης του Στρατεύματος, αλλά κυρίως του άρτια εκπαιδευμένου έμψυχου Δυναμικού, τίθεται ως ασπίδα προστασίας σε κάθε επιβουλή της εδαφικής μας ακεραιότητας.

Στις σύγχρονες προκλήσεις που αναδύονται στο υπό διαμόρφωση γεωπολιτικό περιβάλλον , οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτοντας υψηλό βαθμό ταχυκινησίας και αποτελεσματικότητας παραμένουν οι εγγυητές της σταθερότητας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας από κάθε απειλή.

Σε μία εποχή που η Πατρίδα δίνει μάχες σε πολλά επίπεδα στο Διεθνές περιβάλλον και κατά την οποία οι Έλληνες Πολίτες δοκιμάζονται σε μέγιστο βαθμό τα Μόνιμα Στελέχη και οι Στρατευμένοι νέοι εξαιρούνται των δυσκολιών.

Όμως με όραμα , με ακλόνητη πίστη στην Αποστολή, με αγάπη για τη Πατρίδα, με διάθεση θυσίας, με σεβασμό στους Θεσμούς, το Σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων, Μόνιμοι και Έφεδροι, Αξιωματικοί και οπλίτες με την Ευλογία της Υπεραγίας Θεοτόκου , την Αγάπη  του Ελληνικού λαού παραμένουν στις επάλξεις και εξασφαλίζουν ένα ασφαλές περιβάλλον και ομαλές συνθήκες λειτουργίας και ανάπτυξης της Ελληνικής Κοινωνίας.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και με τη βοήθεια του Παντοδύναμου Θεού και της Παναγίας θα συνεχίσουν να αγωνίζονται κάθε στιγμή προς όφελος του Ελληνικού Λαού και του Ελληνισμού γενικότερα.

Εύχομαι η Παναγία μας που τιμούμε σήμερα να δίνει συνεχώς δυνάμεις σ’ εσάς, τις οικογένειες σας και σε όλο το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ.

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !

 

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΑ 1728μ.

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΑ 1728μ.
(VIDEO)

Εκεί όπου (2-8 Νοεμβρίου 1940) άρχισε η τελική πρώτη νικηφόρα αντεπίθεση,
ανεπιστρεπτί, του Ελληνικού Στρατού ενάντια της 3ης Ιταλικής Μεραρχίας
Αλπινιστών JULIA και της ολικής συντριβής αυτής.

Ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας κ. Γεώργιος Κασαπίδης και ο
Αντιπεριφεριάρχης Περιφερειακής ενότητας Γρεβενών κ. Ιωάννης Γιάτσιος, σε
συνεργασία με τον Σύνδεσμο Έφεδρων Αξιωματικών Γρεβενών , τον Διοικητή του
586 ΤΠ Αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνο Κούτρα και τον Προϊστάμενο
Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Γρεβενών, διοργάνωσαν επίσκεψη μαθητών, στο
ύψωμα Αννίτσα όπου το 1982 ανεγέρθη από τον Σύνδεσμο Τραυματιών Πολεμιστών
Οπλιτών Γρεβενών, μνημείο υπέρ των Πεσόντων Γρεβενιωτών κατά τον
ΕλληνοΪταλικό πόλεμο 1940-41.
Το πρωί της Τρίτης 19 Νοεμβρίου 2019, οι μαθητές του 1ου Λυκείου Γρεβενών
συνοδευόμενοι από τον Διευθυντή και τους καθηγητές τους, επισκέφτηκαν το
Μνημείο που βρίσκεται σε υψόμετρο 1728 μέτρων..
Στα καθαγιασμένα χώματα με το ιερό αίμα των ηρώων Ελλήνων Στρατιωτών με δέος,
συγκίνηση, βουρκωμένα μάτια και εθνική υπερηφάνεια οι μαθητές έψαλαν των
Εθνικό Ύμνο κατά την έπαρση της Ελληνικής Σημαίας στις σκεπασμένες με ομίχλη
και παγωμένο αγέρα κορυφές της ΠΊΝΔΟΥ, κατέθεσαν δάφνες υποκλινόμενοι στο
μεγαλείο των Ελλήνων του 1940, τιμώντας με την παρουσία τους τους Πεσόντες
Γρεβενιώτες κατά τον ΕλληνοΪταλικό πόλεμο 1940-41 και στο πρόσωπο αυτών όλους
τους νεκρούς Έλληνες Στρατιώτες αυτής της περιόδου.
Οι μαθητές ενημερώθηκαν από τον Αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνο Κούτρα,
Διοικητή του 586 ΤΠ, για τα ιστορικά Γεγονότα της Μάχης της Πίνδου 1940, τις
ενέργειες των μονάδων του Ελληνικού Στρατού (Ταξιαρχία Ιππικού) ενάντια στη 3η
Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών JULIA και για την σπουδαιότητα των μαχών στα
βουνά των Γρεβενών για τη συνολική έκβαση του πολέμου.
Στη συνέχεια, στους μαθητές και τους συνόδους καθηγητές τους, έγινε παρουσίαση
του Μνημείου από τον Πρόεδρο των Εφέδρων Αξιωματικών Γρεβενών κ. Στέργιο Β.
Παπαστεργίου, κατά την οποία μέσα από τα Μαρμάρινα στοιχειά του μνημείου
αναλύθηκε η εξέλιξη των γεγονότων και τονίστηκε ο ρόλος και η συνεισφορά των
κατοίκων των όμορων χωριών των Γρεβενών προς τον Ελληνικό Στρατό.
Ο Αντιπεριφεριάρχης Γρεβενών κ. Ιωάννης Γιάτσιος απεύθυνε σύντομο χαιρετισμό
προς τους μαθητές, ευχαριστώντας τους και τονίζοντας την σπουδαιότητα του
Μνημείου και την προσπάθεια ανάδειξης και προβολής της τοπικής μας ιστορίας ,
αλλά και την αξία της γνώσης της τοπικής μας ιστορίας.

Στο τέλος της επίσκεψης όλοι οι μαθητές και οι λοιποί παραβρισκόμενοι έβγαλαν
αναμνηστικές φωτογραφίες στο ομιχλώδες ύψωμα της Αννίτσας, μπροστά στο
Μνημείο, αποθανατίζοντας και κρατώντας ανεξίτηλη στη μνήμη τους αυτήν την
ιστορική στιγμή.
Τέτοιες δράσεις είναι αξιέπαινες και τις έχει ανάγκη σήμερα η νεολαία μας.
Αξίζουν συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία στον Περιφερειάρχη Δυτικής
Μακεδονίας κ. Γεώργιο Κασαπίδη, στον Αντιπεριφερειάρχη της Περιφερειακής
ενότητας Γρεβενών κ. Ιωάννη Γιάτσιο και σε όλους τους συνδιοργανωτές και κυρίως
στους μαθητές και τους καθηγητές τους.

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

Με ξεπερασμένη στρατηγική απέναντι στην Τουρκία…

Του Βασίλη Κοψαχείλη*

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Τουρκία – συστηματικά και έμπρακτα – αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στη Θράκη, το Αιγαίο, τα συμφέροντά μας στην Κύπρο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, βοήθησε την Τουρκία να απλώσει τα αναθεωρητικά της πλοκάμια στον ευρύτερο Βαλκανικό και Μεσανατολικό χώρο, με σκοπό την απομόνωση της Ελλάδας από το φυσικό χώρο παρουσίας και συμφερόντων της.

Κυρίως λόγω των δικών της αδυναμιών και του μη πρόσφορου διεθνούς περιβάλλοντος, η προσπάθειά της για περιφερειακό ρόλο και απομόνωση της Ελλάδας δεν στέφθηκε τότε με ιδιαίτερη επιτυχία, όμως κατάφερε μέσα από την κρίση των Ιμίων να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα σε βάρος της χώρας μας.
Νέο-Οθωμανικός αναθεωρητισμός;

Το 2003 σήμανε την αρχή του τέλους του κεμαλισμού στην γειτονική μας χώρα, όχι όμως και το τέλος του τουρκικού αναθεωρητισμού. Ως στρατηγιστής και μεθοδικός τακτικιστής, ο Ερντογάν αναγέννησε τον τουρκικό αναθεωρητισμό σε νέες παραδοσιακότερες βάσεις.

Ο κεμαλικός αναθεωρητισμός ήταν εν μέρει αναποτελεσματικός διότι βρισκόταν σε διαρκή σύγχυση ταυτότητας. Αντίθετα και χωρίς ταμπού, ο Ερντογάν δήλωσε ότι το τουρκικό κράτος αποτελεί συνέχεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, υιοθετώντας την στρατηγική της σε όλα τα επίπεδα και θεωρώντας την κεμαλική περίοδο περίπου ως ατυχή παρένθεση στη μακραίωνη παρουσία των Οθωμανών στην Ιστορία.

Η νέο-Οθωμανική προσέγγιση του Ερντογάν είναι ασύμβατη με τις περισσότερες παραδοχές που έκανε η Δύση στο παρελθόν για την τιθάσευση του τουρκικού αναθεωρητισμού και την επιβολή «κανονικότητας» στη γειτονική μας χώρα. Ο Ερντογάν άλλαξε την οπτική της Τουρκίας για τον εαυτό της! Δυστυχώς, στη Δύση – και ειδικά στην Ευρώπη – αργήσαμε να το αντιληφθούμε, και το χειρότερο όλων είναι ότι παριστάνουμε πως δεν άλλαξε τίποτα, μη τυχόν ξεβολευτούμε και χρειαστεί να σχεδιάσουμε μια νέα στρατηγική αντιμετώπισης της Τουρκίας.

Στο μεταξύ, η νέο-Οθωμανική Τουρκία του Ερντογάν μαθαίνει μέσα από τα λάθη της, βελτιώνει τις τακτικές της, ενδυναμώνει τους παράγοντες ισχύος της, και κυρίως μαθαίνει πώς να εκμεταλλεύεται τα λάθη και τις αδυναμίες των αντιπάλων της, μαθαίνει πώς να κινείται αναθεωρητικά στα όρια και μεταξύ των ασαφειών της διεθνούς νομιμότητας, και μαθαίνει πώς να εκμεταλλεύεται αποτελεσματικά τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των μεγάλων διεθνών δρώντων.

Η νέο-Οθωμανική Τουρκία του Ερντογάν αντιλαμβάνεται ως πεδίο δράσης της τον κόσμο ολόκληρο ή τουλάχιστο όλες εκείνες τις περιοχές του πλανήτη στις οποίες θεωρεί ότι έχει συμφέροντα ή ότι «νομιμοποιείται» να παρεμβαίνει.

Έτσι, ο Ερντογάν επιχειρεί στρατιωτικά στη βόρεια Συρία και παράλληλα μετέχει κομβικά των προσπαθειών «ειρήνευσης» της περιοχής, σηκώνει τα τηλέφωνα και με αυτοπεποίθηση διαπραγματεύεται με τους ισχυρούς ηγέτες του κόσμου, αδιαφορεί για τα διεθνή Όργανα και τις αποφάσεις τους όταν αντιστρατεύονται τα τουρκικά συμφέροντα, ταξιδεύει παντού και ανοίγει αγορές για τα τουρκικά προϊόντα, υπερτονίζει συνεχώς τα υπερπόντια ταξίδια των Οθωμανών ναυάρχων τοποθετώντας το τουρκικό έθνος ως ισάξιο των υπολοίπων εθνών που μετείχαν της εποχής των μεγάλων Ανακαλύψεων, ενδιαφέρεται για την τύχη των Ροχίνια στην Μυανμάρ, συγκρούεται με το Ισραήλ ως αυτόκλητος προστάτης των Παλαιστινίων, ενώ προβάλλει συστηματικά το μοντέλο της «Δημοκρατικής Εκκοσμίκευσης» (όπως την εννοεί ο Ερντογάν) έναντι του μοντέλου της «Αυταρχικής Εκκοσμίκευσης» του ξεπερασμένου κεμαλισμού που σταδιακά φαίνεται να υιοθετεί η ανταγωνιστική Αίγυπτος του προέδρου Αλ Σίσι.

Ευρώπη και Ελλάδα…

Σε ότι αφορά την Ευρώπη, ο Ερντογάν δεν είχε ποτέ αυταπάτες ότι το νέο-Οθωμανικό του δημιούργημα θα μπορούσε ποτέ να χωρέσει στο κανονιστικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απλά, στόχος του είναι να «αλώσει» τις πύλες της Βιέννης, αυτή τη φορά με «έξυπνο» τρόπο, άλλοτε ρυθμίζοντας ανάλογα την κάνουλα των μεταναστευτικών ροών και άλλοτε «φυτεύοντας» τουρκικά κόμματα ή ισλαμικές τράπεζες στην καρδιά της Ευρώπης.

Η Ελλάδα και ο ελληνισμός της Κύπρου φαντάζουν μικρά μεγέθη μπροστά στις ευρύτερες νέο-Οθωμανικές φιλοδοξίες. Όμως, Ελλάδα και Κύπρος είναι ο εφιάλτης που κυνηγά διαρκώς τον Ερντογάν στο νέο-Οθωμανικό του όραμα.

Η όψιμη κρίση «μεταμέλειας» που επιδεικνύει για την γενοκτονία των Αρμενίων, τους διωγμούς των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και το έγκλημα της Κύπρου, δεν λειτουργεί στο μυαλό του Ερντογάν ως μία ιστορική αδικία, αλλά ως λάθη στρατηγικής που απονομιμοποίησαν στο παρελθόν τις προσπάθειες της χώρας του για κυριαρχία! Και είναι αποφασισμένος να συνεχίσει τον αγώνα για κυριαρχία, αυτή τη φορά με τρόπο «έξυπνο» και «δημιουργικό».

Από τη «βολική» στην «έξυπνη» αποτροπή…

Εάν θέλουμε σε Ευρώπη και Ελλάδα να αντιμετωπίσουμε την νέο-Οθωμανική στρατηγική «άλωσης» του Ερντογάν, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το δόγμα της «βολικής αποτροπής» και να αρχίσουμε να εντρυφούμε στο δόγμα της «έξυπνης αποτροπής».

Οι εποχές έχουν αλλάξει και κοινός στόχος ΗΠΑ και Ρωσίας είναι ο αποσυντονισμός της Ευρώπης ως ενιαίας οντότητας μέσα από την επιστροφή σε επιλεκτικές διμερείς ή αξονικές συνεννοήσεις. Εγνωσμένα ο Ερντογάν παίζει αυτό το παιχνίδι στρατηγικών ισορροπιών απέναντι σε μια άνευρη Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά απέναντι σε μια Ελλάδα που μονότονα παπαγαλίζει και προτάσσει επιχειρηματολογία και μέσα της δεκαετίας του ’70, που πλέον κουράζουν όπως το «πολύ το Κύριε ελέησον» τον παπά…

Τα προβλήματα σήμερα αντιμετωπίζονται κυρίως με προτάσεις, όχι μόνο με «χαρτιά», ακόμη και αν αυτά τα «χαρτιά» αποτελούν Διεθνείς Συνθήκες που θεμελίωσαν το status quo περιοχών για δεκαετίες. Με τον διεθνή παράγοντα να μην είναι ευχαριστημένος από το status quo και να επιλέγει ο ίδιος την ανατροπή του, η εποχή μας προφανώς δεν σηκώνει ιδιαίτερα την επιχειρηματολογία των διεθνών νομικών εγγράφων. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε…

Η αίσθηση ότι έχουμε το διεθνές δίκαιο με το μέρος μας, μας οδήγησε στην υιοθέτηση ενός δόγματος «βολικής αποτροπής». Δηλαδή βάλαμε όλους τους παράγοντες κάτω, τους ερμηνεύσαμε κατά πως μας ήταν βολικό και όχι ορθό ή χρήσιμο, (αυτό) αφοπλιστήκαμε αφού πιστεύουμε ότι έχουμε βόλια για καμιά ντουφεκιά μέχρι να επέμβει το ΝΑΤΟ να μας στηρίξει, και αφήσαμε τα οικονομικά μας συμφέροντα να τα διαχειρίζονται ευρωπαίοι Προτεστάντες, αφού οι γαλαζοαίματοι ευγενείς της Ιστορίας δεν πρέπει να ασχολούνται με τέτοια δευτερεύοντα ζητήματα.

Ο Ερντογάν τα έχει δει όλα αυτά, τα έχει αναλύσει και μας έχει μετρήσει, οδηγώντας μας βήμα-βήμα σε «Φιλανδοποίηση». Συντηρεί την στρατιωτική απειλή εναντίον μας, όχι όμως για να μας κατακτήσει. Κάτι τέτοιο θα επαναλάμβανε τα λάθη των προκατόχων του και θα απονομιμοποιούσε την στρατηγική του. Στόχος του είναι να μας εξουθενώσει και ανέξοδα να μας κάνει de facto Βιλαέτι του.

Όταν τα ελληνικά νησιά του βόρειου και ανατολικού Αιγαίου δεν θα έχουν γιατρούς και συγκοινωνία, όταν δεν θα έχουν ικανή αγορά και παραγωγή να την διαθέσουν, όταν θα έχουν δυσβάστακτη φορολογία, θεσμικούς περιορισμούς και μόνο υποχρεώσεις, τότε τι θα κάνουν; Αναγκαστικά θα πάνε «απέναντι» δημιουργώντας σταδιακά μεγαλύτερες εξαρτήσεις με την Μικρασιατική ακτή απ’ ότι με την ηπειρωτική Ελλάδα. Η ισχυρή και συστηματική παρουσία των ενόπλων δυνάμεων στο νησιωτικό μας χώρο αποτελεί τρόπο τινά και έναν διαρκή δεσμό μεταξύ των νησιών μας με τον υπόλοιπο ηπειρωτικό κορμό, που διατηρεί το αίσθημα ασφάλειας και ενισχύει οικονομικά τις μικρές νησιωτικές κοινωνίες. Το ίδιο φυσικά ισχύει μεταξύ της Βόρειας Ελλάδας με τα Σκόπια, τη Βουλγαρία και με την τουρκική Θράκη. Μέχρι πόσο θα αντέξει αυτός ο δεσμός ηπειρωτικού κέντρου-συνοριακής περιφέρειας, είναι ένα ζήτημα… Αυτό θέλει και ο Ερντογάν. Να μας φτάσει σε αδιέξοδο και να (αυτό) παραιτηθούμε της πραγματικότητας! Και αφού κάτι τέτοιο θα λειτουργεί για χρόνια, ενδεχομένως να ευνοηθεί από τις συγκυρίες να το απαιτήσει και de jure… Εκεί μας καταλήγει το δόγμα της «βολικής αποτροπής».

Η εναλλακτική μας είναι η «έξυπνη» αποτροπή, προσαρμοσμένη στα μέτρα μας και στα μέτρα της απειλής. Ο σχεδιασμός της προϋποθέτει ξεβόλεμα, μελέτη και πολιτική βούληση. Τους ανθρώπους και τα μέσα τα διαθέτουμε, και θα είναι κρίμα να γράψει η Ιστορία ότι χάσαμε… λόγω διάθεσης!

*Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος.

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

Εκατό χρόνια από την Γενοκτονία των Ποντίων: Η σφαγή και ο ξεριζωμός του ποντιακού ελληνισμού

 

Η γενοκτονία(video) του ποντιακού ελληνισμού – που από το 1994 αναγνωρίζεται επισήμως από την ελληνική πολιτεία με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου – αναφέρεται στα βίαια, μαζικά, φονικά γεγονότα, της δεύτερης και των αρχών της τρίτης δεκαετίας του 20αι., που έλαβαν χώρα στην καταρρέουσα τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, μέχρι τη δημιουργία του σύγχρονου τουρκικού κράτους.

Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων είναι δύσκολο να υπολογιστεί, λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν. Ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης αναφέρει:

«Οι ¨Έλληνες σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία, πριν την έναρξη των διωγμών, ήταν περίπου 2 με 2.2 εκατομμύρια. Στο χώρο του Πόντου ήταν περίπου 450.000. Στην επίσημη απογραφή του 1928 καταμετρήθηκαν, ως πρόσφυγες στην Ελλάδα, επισήμως, 1.2 εκατομμύρια. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των Ελλήνων που χάθηκαν στην περίοδο 1914-22, αυτών που αγνοείται η τύχη τους, είναι της τάξης των 700.000- 800.000, σε όλη την έκταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας».

Πέρα από το ελληνικό κράτος, ο διωγμός των Ποντίων αναγνωρίζεται επισήμως ως γενοκτονία από την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας οκτώ πολιτείες των ΗΠΑ τη βουλή της πολιτείας της Νότιας Αυστραλίας, την Αυστρία, την Ολλανδία, και από τη Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.

Το επίσημο τουρκικό κράτος, που διαδέχθηκε την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αρνείται ότι διαπράχθηκε «γενοκτονία»: ο όρος διατυπώθηκε και ενσωματώθηκε στο διεθνές δίκαιο το 1948 από τον Πολωνό Ράφαελ Λέμκιν, με σκοπό τη νομική περιγραφή «μαζικών εγκλημάτων» από κυρίαρχες εξουσίες, με προσχεδιασμό, οργάνωση, συστηματικότητα και με σκοπό «τη μεθοδευμένη εξολόθρευση, ολική, ή μερική» διαφόρων «εθνικών, φυλετικών, θρησκευτικών, ή άλλων μειονοτήτων» και έδωσε το έναυσμα για την ανάπτυξη ενός ευρύτερου επιστημονικού διαλόγου και κοινωνικού προβληματισμού.

Το Χρονικό της Γενοκτονίας

1908: Κίνημα των Νεότουρκων στην οθωμανική Θεσσαλονίκη. Οι εθνικιστές ηγέτες (Κεμάλ – Ενβέρ – Ταλάτ) υποσκελίζουν το σουλτάνο Αμπτούλ Χαμίτ και αναλαμβάνουν τον πολιτικό έλεγχο της αυτοκρατορίας.

1910. Αυταρχικά, κατασταλτικά μέτρα κατά των χριστιανικών κοινοτήτων της αυτοκρατορίας.

1911: Σε συνέδριο του «Κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος» των Νεότουρκων κυριαρχεί το σύνθημα: «Η Τουρκία στους Τούρκους».

1913 : Οργανώνεται από τους Νεότουρκους το «Γραφείο Εγκατάστασης Φυλών και Μεταναστών» και ιδρύεται η μυστική υπηρεσία (Teskilat i-mahsusa)

1914. Έναρξη του Α’ ΠΠ. Οι πρώτες μαζικές διώξεις κατά Ελλήνων στην Ανατολική Θράκη. Πογκρόμ στη Δυτική Μικρά Ασία και η σφαγή της Φώκαιας. Ρωσοτουρκικός Πόλεμος. Έξαρση του τουρκικού εθνικισμού, συσπείρωση του μουσουλμανικού στοιχείου.

1915 : Καλούνται στην Κωνσταντινούπολη και εξοντώνονται οι πρόκριτοι των Αρμενίων. Η Γενοκτονία των Αρμενίων ολοκληρώνεται σε λίγους μήνες.

1916 – 1917 : Πορείες «θανάτου» στο εσωτερικό της Ανατολίας από τον οθωμανικό δυτικό Πόντο (Σαμψούντα, Μπάφρα, κ.α) και απώλειες χιλιάδων χριστιανών – αντρών, γυναικών και παιδιών – από τις κακουχίες, το κρύο και την πείνα. Τάγματα καταναγκαστικής εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού). Ο ανατολικός Πόντος υπό ρωσική κυριαρχία. Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία και λήξη ρωσοτουρκικού πολέμου.

1918 : Λήξη Α’ ΠΠ. Η ηγεσία των Νεότουρκων παραδίδεται στους συμμάχους της Αντάντ. Αποχώρηση Ρώσων από τον ανατολικό Πόντο και τον Καύκασο.

1919 : Αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη. Αναχώρηση από Κωνσταντινούπολη στις 15 Μαΐου και άφιξη στις 19 Μαΐου του Μουσταφά Κεμάλ Πασά στη Σαμψούντα, με αποστολή την «ειρήνευση» από τη δράση ομάδων ατάκτων. Αυτονόμηση του από την Υψηλή Πύλη και συνάντηση του στη Χάμσα, στις 29 Μαΐου, με τον Τοπάλ Οσμάν.

1920: Συνθήκη των Σεβρών. Ανατολική Θράκη και Σαντζάκι της Σμύρνης υπό όρους, σε ελληνικό έλεγχο, ο Πόντος εξαιρείται των ρυθμίσεων.

1920-1922 : Από την περιοχή της Βιθυνίας ξεκινούν σε όλο τον Πόντο σφαγές, λεηλασίες, καταστροφή χριστιανικών χωριών από παρακρατικές νεοτουρκικές ομάδες. Δεκάδες χιλιάδες Πόντιοι και Αρμένιοι φεύγουν να σωθούν προς τη Σοβιετική Αρμενία και προς τους υπό γαλλικό έλεγχο Συρία και Λίβανο.

1922 : Μικρασιατική καταστροφή. Ο ελληνικός στρατός ηττάται στον Σαγγάριο, φλέγεται η Σμύρνη.

1923 : Συνθήκη της Λωζάννης. Ανταλλαγή πληθυσμών, προσφυγιά.

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

8η Μαΐου,Εορταστικές εκδηλώσεις στην Σύμη.

Στη όμορφη  Σύμη, πριν από 74 χρόνια, στις 8 Μαΐου του 1945 υπεγράφη η παράδοση των νησιών της Δωδεκανήσου από τους Γερμανούς στις Συμμαχικές δυνάμεις.  Ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Νομού Δωδεκανήσου  συμμετείχε στις εορταστικές  εκδηλώσεις και ο Αντιπρόεδρος του ΣΕΑΝΔ κ. Σπανός Γεώργιος   κατέθεσε στεφάνι  στο μνημείο των πεσόντων.

 

 

 

 

 

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

Εορτασμός Αγ. Γεωργίου

Την Παρασκευή 03/05/19  στο στρατόπεδο «ΑΝΘΛΓΟΥ (ΠΖ) ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ» στην περιοχή Αφάντου,  πραγματοποιήθηκε  με λαμπρότητα  ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου, Προστάτη του Στρατού Ξηράς . Μετά την δοξολογία  αναγνώστηκε  η  ημερήσια  διαταγή  του Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγου  Γεωργίου  Καμπά, ακολούθησε κατάθεση στεφάνου από τον Διοικητή της  95 ΑΔΤΕ υποστράτηγο  Νικόλαο Φλάρη και στην συνέχεια  έκθεση  οπλικών συστημάτων . Τον Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών Νομού  Δωδεκανήσου εκπροσώπησαν μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.

 

 

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

Τελετή απονομής των πτυχίων σε 24 νέους ΔΕΑ(ΤΘ)

Την Παρασκευή 19 Απριλίου 2019 έγινε τελετή απονομής των πτυχίων σε 24 νέους ΔΕΑ(ΤΘ) της 2018ΣΤ΄ΕΣΣΟ στη Σχολή Τεθωρακισμένων , παρουσία του νέου Διευθυντού ΓΕΣ/ΔΙΤ Ταξιάρχου κ. Σαμαρά Αστέριου και του νέου Διοικητού της Σχολής Συνταγματάρχου (ΤΘ) κ. Θεοδοσιάδη Αντωνίου.

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

Τελετή απονομής των πτυχίων σε 49 νέους ΔΕΑ (ΠΖ)

Η Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019 και ώρα 09:30, πραγματοποίησε στο Στρδο «Δασκαλογιάννη» του Ηρακλείου την τελετή ονομασίας των Δοκίμων Εφέδρων Αξιωματικών της 2018 Ε΄ ΕΣΣΟ. Συνολικά ονομάστηκαν 49 Δόκιμοι Έφεδροι Αξιωματικοί Πεζικού, Ειδικών Δυνάμεων και Οικονομικού, οι οποίοι θα στελεχώσουν Μονάδες και Υπηρεσίες του Στρατού Ξηράς.

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε

Συνάντηση με τον Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΣ Στρατηγό Στεφανή Αλκιβιάδη

Κατά την διάρκεια του διημέρου της αλλαγής διοίκησης στην 95 ΑΔΤΕ, δόθηκε η ευκαιρία στο ΔΣ του ΣΕΑΝΔ να βρεθεί και να συνομιλήσει με τον Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΣ Στρατηγό Αλκιβιάδη Στεφανή, η χαρά και η συγκίνηση έκδηλη στα πρόσωπα όλων μας. Του προσφέραμε ένα αντίγραφο της εικόνας του Πανορμίτη, ευχαριστώντας τον για την βοήθεια που πρόσφερε στους Έφεδρους Αξιωματικούς με τις εκπαιδεύσεις τους όσο και στην Εθνοφυλακή.

Δημοσιεύθηκε στη Uncategorized | Σχολιάστε